ในช่วงยุค 90s เรามักจะเริ่ม เห็นนักเตะชาวบราซิล ออกมาโลดแล่นอยู่ในทีมดัง ของเยอรมันกันมากมาย แน่นอนว่า Ailton ถือว่าเป็นหนึ่งในนั้น เขาสร้างชื่ออย่างมาก ในกับทีมที่มีชื่อว่า เเวร์เดอร์ เบรเมน สามารถก้าว ขึ้นคว้าดับเบิลเเชมป์ โดยกองหน้าคนนี้ มีพรสวรรค์สูงอย่างมาก แต่เขามีข้อเสีย ที่ไม่ชอบซ้อมเข้าเสียเลย เขามองว่าฟุตบอล ควรจะเป็นกีฬาที่เต็มไปด้วย ความสนุก จุดนี้เองทำให้ชื่อเสียงของ ไอล์ตัน โด่งดังอย่างมากในยุคนั้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดี หรือไม่ดีก็ตาม
สำหรับประวัติของ Ailton นั่นเขามีชื่อจริงว่า ไอล์ตัน กองซัลเวส ดา ซิลวา เป็นเด็กหนุ่มชาวบราซิลที่มีความฝัน เหมือนเด็กคนอื่น ๆ ที่หลงใหลในกีฬาฟุตบอล เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ในการวิ่งอยู่ในสนามหน้าบ้าน ชอบเล่นกับเพื่อน ๆ จนลืมเวลากินข้าวเลยก็มี จากนั้นเมื่อโตขึ้น เขาก็ได้ร่วมเล่นให้กับทีม อิปิรังกา และทีม อินเตอร์นาซิอองนาล ในลีกของประเทศบราซิล ต่อด้วยยืมตัวมาเล่นที่สโมสรโมกิ มิริม ด้วยสัญญายืมตัว จากนั้นก็โอกาสย้ายมาเล่นให้กับ สโมสรซานตาครูซ แต่ทั้งหมดนี้เป็นช่วงระยะสั้น เพียงแค่ปีเดียวเท่านั้น
ซึ่ง ไอล์ตัน ก็ไม่ได้โชว์ผลงานดีมากนัก จนเมื่อย้ายมาเล่นให้กับ สโมสรกวารานี เขาเริ่มกลายมาเป็น กองหน้าดาวรุ่ง ที่ยิงได้ถึง 20 ประตูตลอด 43 นัด ทำให้ทีมอย่าง แวร์เดอร์ เบรเมน ในบุนเดสลีกา ซื้อตัวไปร่วมทีมในปี 1998 จากนั้นตำนาน ก็ได้เริ่มต้นขึ้นทันที ในฤดูกาล เขาจะยิงไปได้เพียงแค่ 2 ประตูเท่านั้น ทำให้เกิดข้อสงสัยว่า เจ้านักเตะชาวบราซิลสุดอ้วนนี้เป็นใคร มักจะสนใจแต่เกมรุก ไม่ช่วยในเกมรับ ชอบเลี้ยงลูกไปคนเดียว โดยไม่คิดที่จะต่อบอลกับเพื่อน จนการเข้ามาของโทมัส ชาร์ฟ โค้ชมือใหม่ในตอนนั้นได้แนะนำเขาว่าคุณจะต้องมีความมั่นใจ ถ้าอยากอยู่ต่อต้องเล่นร่วมกับทีมมากขึ้น และเมื่อได้โอกาสลงสนามจงยิงประตูซะ
เมื่อนักเตะอย่าง ไอล์ตัน ได้ยินดังนั้นเขาก็พยายามปรับตัวให้ได้ จากนั้นกลายเป็นว่า ฟอร์มเทพของกองหน้าคนนี้ ก็ถือกำเนิดขึ้น เพราะสามารถช่วยทีม แวร์เดอร์ เบรเมน ขึ้นมาคว้าแชมป์เดเอฟเบโพคาลในปี 1999 – 00 โดยเขายิงไปทั้ง 12 ประตู ทุกรายการ ในฤดูกาล 2000-01 สามารถยิงไปได้ 13 ประตู ฤดูกาล 2001-02 และ 2002-03 ยิงไปได้ถึง 16 ประตู โดยในช่วงที่ เขาสร้างความสุดยอด จนกลายมาเป็นตำนาน ของสโมสรนั่นคือ 2003-04 ที่สามารถยิงไปได้ถึง 34 ประตู รวมทุกรายการ เขาได้รับรางวัลรองเท้าทองคำ ของลีกบุนเดสลีกา เขาเป็นนักเตะชาวต่างชาติคนแรกที่ได้รางวัลนักฟุตบอลยอดเยี่ยมแห่งปี ของลีกเยอรมัน สามารถช่วยให้ทีม แวร์เดอร์ เบรเมน คว้าแชมป์บุนเดสลีกา ในฤดูกาล 2003–04 แชมป์เดเอฟเบ-โพคาล ในฤดูกาล 1998–99 , 2003–04 และรองแชมป์เดเอฟเบ-ลิกาโปกัล ในปี 1999 จังหวะนี้ทำเอา เขาถึงกับร้องไห้หลังยิงประตูสุดท้ายในทีม แวร์เดอร์ เบรเมน เป็นดับเบิลแชมป์ประวัติศาสตร์ ของสโมสรเลยทีเดียว
หลายคนอาจจะคิดว่าไอล์ตัน จะเลือกพาทีมให้ไปไกลมากกว่านี้ แต่เขากลับต้องการย้ายทีม เพื่อหาความท้าทายใหม่ ๆ โดยเฉพาะการไปเล่นให้กับทีมที่ใหญ่กว่า กลายเป็นทีม ชาร์เก้04 คู่ปรับของทีม แวร์เดอร์ เบรเมน ที่ได้ตัวเขาไปครอง เขาเลือกย้ายไปทั้งน้ำต าแต่ก็มีแฟนบอลหลายคนไม่เข้าใจในตัวเขา ซึ่งรูปแบบการเล่นของเขาที่มีลักษณะจอมขี้เกียจ ไม่ค่อยวิ่งไล่บอล และไม่ค่อยฝึกซ้อม ทำให้ไม่เข้ากับระบบการเล่นของทีมชาร์เก้04 ในขณะนั้น ทำให้เขาต้องออกเดินทางไปเล่นกับทีมต่าง ๆ อีกมากกว่า 10 ทีม จนตัดสินใจแขวนตั๊ดในปี 2013 ช่วงที่เล่นให้กับทีม Hassia Bingen แต่ทุกครั้งที่เขากลับไปช่วยงานหรือเห็นอยู่แมตช์การแข่งขันของทีม แวร์เดอร์ เบรเมน เขามักจะได้ยินเสียงชื่นชอบของแฟนบอลที่บอกว่าชายคนนี้ คือตำนานของทีมอย่างแท้จริง เป็นที่น่าเสียดายที่ ไอล์ตันเลือกย้ายออกไปในตอนนั้น เพราะมีกูรูหลายท่านเชื่อว่า เขาจะเป็นสตาร์ดังให้กับลีกบุนเดสลีกา ได้มากกว่านี้
ความสามารถเฉพาะตัวของไอล์ตัน กลายเป็นที่สนใจของแฟนบอล และนักฟุตบอลรุ่นน้องอยู่เสมอ เพราะทั้งที่เขาไม่ชอบการฝึกซ้อม และยังปล่อยให้ตัวเองอ้วนฉุขนาดนั้น แต่กลายเป็นว่าเขาคือนักเตะในตำแหน่งกองหน้าอย่างแท้จริง เขาพร้อมที่จะทำให้ทุกอย่างเพื่อให้ทีมของเขาได้ประตู เขามีพรสวรรค์สูงมาก ยืนยังไงก็สามารถหลุดการประกบได้ สามารถแหวกทะลุเหล่ากองกลาง หรือตัวรับฝั่งตรงข้าม พร้อมที่จะขึ้นไปยิงประตูในทุกจังหวะเสมอ จนทำให้เขา ถูกตั้งฉายาให้เป็น “นกนางนวล” ในช่วงที่เล่นให้กับสโมสร เบรเมน นั่นเอง
แม้ว่าก่อนหน้านั้น เขามักจะได้ยินคำบ่นด่าว่า เป็นไอ้อ้วนจอมขี้เกียจ เขาเข้ามาเปลี่ยนรูปแบบของนักเตะในลีกบุนเดสลีกา ที่เต็มไปด้วยระเบียบวินัย และแบบแผนในการเล่น ทำให้ ไอล์ตันกลายเป็นต้นแบบของนักเตะบราซิลที่เข้ามาสร้างสีสัน แถมยังสามารถโชว์ความสุดยอดของฝีเท้าได้อย่างไม่มีข้อสงสัย
